პროსტატიტის წინააღმდეგ ბრძოლა რთული და საკმაოდ ხანგრძლივი პროცესია, რომელიც არ იძლევა თვითმკურნალობის საშუალებას. ვინაიდან ამ დაავადებამ შეიძლება გამოიწვიოს როგორც მამაკაცის რეპროდუქციული ფუნქციის პათოლოგიები, ასევე სხვა ორგანოებისა და სისტემების მუშაობაში სერიოზული გაუმართაობა, დიაგნოზის დასადგენად და მკურნალობის აუცილებელი სტრატეგიის განსაზღვრის ყველა ზომა უნდა განხორციელდეს ექსკლუზიურად უროლოგის მიერ. როგორ ვუმკურნალოთ პროსტატიტს, რომ დაავადება რაც შეიძლება სწრაფად განიკურნოს და როგორია თერაპიული ღონისძიებების კომპლექსი?
პროსტატიტის დიაგნოზი
უროლოგისთვის პაციენტში პროსტატიტის არსებობის იდენტიფიცირება, როგორც წესი, არ არის რთული და დიაგნოსტიკური პროცედურების მთავარი მიზანია დაავადების მიზეზისა და ფორმის დადგენა. ზოგიერთმა სახის გამოკვლევამ შეიძლება გამოიწვიოს დისკომფორტი ან ტკივილი პაციენტებში, მაგრამ კლინიკური დიაგნოსტიკის გარკვეული ეტაპების გავლა აუცილებელია დამსწრე ექიმისთვის სასარგებლო ინფორმაციის შესაგროვებლად:
- პირველადი რექტალური ციფრული გამოკვლევა და პროსტატის სეკრეციის აღება ანალიზისთვის, რომელიც განსაზღვრავს დაავადების ხასიათს (პროსტატიტის ბაქტერიული ან ინფექციური ფორმები). თუ ინფექციური აგენტი აღმოჩენილია ბიოლოგიურ მასალაში, ტარდება პათოგენური მიკროფლორის მგრძნობელობის ტესტი ანტიბიოტიკების მიმართ, რათა მოხდეს შემდგომი თერაპიული ღონისძიებების კომპლექსის ოპტიმიზაცია.
- ტრანსაბდომინალური ან ტრანსრექტალური ულტრაბგერითი გამოკვლევა. საჭიროებისამებრ ინიშნება პროსტატის ჯირკვლის მდგომარეობის მახასიათებლების გასარკვევად. ტრანსაბდომინალური ექოსკოპია ტარდება მუცლის წინა კედლის მეშვეობით და არ იწვევს პაციენტს დისკომფორტს. ამასთან, პროსტატის ტრანსრექტალური გამოკვლევა (სწორი ნაწლავის მეშვეობით) მართალია ზომიერად მტკივნეული, მაგრამ უფრო ინფორმაციული პროცედურაა, რადგან ის საშუალებას გაძლევთ განსაზღვროთ არა მხოლოდ ჯირკვლის პარამეტრები, არამედ მისი სტრუქტურული ცვლილებებიც.
- სისხლის ტესტი PSA-სთვის. სისხლში პროსტატის სპეციფიკური ანტიგენის ნორმალური დონის (4 ნგ/მლ) სიჭარბე შეიძლება მიუთითებდეს პროსტატის ჯირკვალში პათოლოგიური პროცესების არსებობაზე. PSA ინდიკატორების განსაზღვრა უნდა განხორციელდეს არა მხოლოდ პროსტატიტის დიაგნოსტიკის პროცესში, არამედ დაავადების მკურნალობისას თერაპიის ეფექტურობის შესაფასებლად.
პროსტატიტის მკურნალობის ძირითადი თერაპიული კომპონენტები და მეთოდები
მწვავე პროსტატიტს და ამ დაავადების ქრონიკული ფორმის გამწვავებას მკურნალობენ მსგავსი სქემების მიხედვით. სწორად შერჩეული, რაციონალური თერაპია გულისხმობს პაციენტის სრულ გამოჯანმრთელებას პირველ შემთხვევაში და იწვევს მის განკურნებას ან დაავადების ხანგრძლივ რემისიას მეორე შემთხვევაში. მხოლოდ უროლოგს შეუძლია გადაწყვიტოს პროსტატიტის მკურნალობა პაციენტის ჯანმრთელობისთვის ზიანის მიყენების გარეშე და გამოყენებული საშუალებებისა და მეთოდების მაქსიმალური ეფექტით, პაციენტის როლი ამ პროცესში მდგომარეობს სპეციალისტის ყველა დანიშნულების მკაცრად დაცვაში.
სამედიცინო თერაპია
მედიკამენტებით მკურნალობა საფუძვლად უდევს ნებისმიერ თერაპიულ ეფექტს პროსტატის ჯირკვალში ანთებაზე. აუცილებელი მედიკამენტების შერჩევა ხდება უროლოგის მიერ ლაბორატორიული ტესტებისა და სხვა წინასწარი კვლევების მონაცემების საფუძველზე. წამლის თერაპიის აქცენტი მოიცავს:
- პაციენტის ტკივილის დონის შემცირება;
- პროსტატის ჯირკვალში და მიმდებარე ორგანოებში სისხლის მიმოქცევის ნორმალიზება;
- ინფექციური აგენტის ლოკალიზაცია და განადგურება;
- პროსტატის ანთებითი რეაქციების და შეშუპების აღმოფხვრა;
- იმუნიტეტის სტაბილიზაცია, სექსუალური აქტივობა და პაციენტის ზოგადი კეთილდღეობა
წამლის თერაპიის ოპტიმალური ეფექტურობა მიიღწევა ველნეს პროგრამაში ანტიბიოტიკების, ტკივილგამაყუჩებლების, ანთების საწინააღმდეგო და ჰორმონალური პრეპარატების, ანტიდეპრესანტების, მიკროკლისტერის და სუპოზიტორების კომბინაციით.
ადგილობრივი თერაპია
ადგილობრივი აღდგენითი ეფექტი პროსტატის ჯირკვალზე და მის ანთებულ უბნებზე მიიღწევა მკურნალობის პროგრამაში სხვადასხვა სახის ფიზიოთერაპიის გამოყენებით:
- ულტრაბგერითი ფონოფორეზი;
- ტრანსრექტალური მიკროტალღური ჰიპერთერმია;
- დიადინამოფორეზი;
- ლაზერული თერაპია;
- პროსტატის მასაჟი.
აღსანიშნავია, რომ შედარებითი ტკივილით მასაჟი პროსტატიტთან ბრძოლის ყველაზე ეფექტური საშუალებაა. ასეთი პროცედურების წყალობით, პროსტატის ჯირკვლის სტაგნაციური სეკრეცია ამოღებულია, რაც ხელს უწყობს დაზარალებული ქსოვილების სისხლის მიმოქცევის გაუმჯობესებას და პაციენტის მიერ გამოყენებული მედიკამენტების ეფექტურობის გაზრდას. მასაჟს უნიშნავენ პაციენტს დაავადების მწვავე გამოვლინების რემისიის ან დაქვეითების პერიოდში. პროსტატიტის გამწვავების დროს ექიმი გამორიცხავს პროცედურებს თერაპიული ღონისძიებების სიიდან, რადგან მათ შეუძლიათ ინფექციის გავრცელების პროვოცირება.
ფიტოთერაპია
ფიტოპრეპარატებით მკურნალობა ინიშნება პროსტატიტის მქონე პაციენტებისთვის, როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი. მცენარეული სამკურნალო პროდუქტების გამოყენება შესაძლებელია ხანგრძლივი კურსით, ორგანიზმზე მათი უვნებელი ზემოქმედებისა და გვერდითი ეფექტების დაბალი სიხშირის გამო. ფიტოთერაპია შეიძლება ჩატარდეს შიდა და (ან) გარეგანი გამოყენების გზით, წვენების, დეკორქციის ან წმინდა იოანეს ვორტის, ჟენშენის, კალამუსის, წიწაკის, ბურდოკის, ჭინჭრის და სხვა სამკურნალო მცენარეების სახით. პროსტატიტის ქრონიკული ფორმის დროს ექიმმა შეიძლება დანიშნოს ფიტოპრეპარატების მაგნიტო-, ფონო- ან ელექტროფორეზი.
მედიკამენტები პროსტატიტის სამკურნალოდ
პაციენტების მიერ წამლების გამოყენების კურსს განსაზღვრავს მათი ექიმი ინდივიდუალურად. ანტიბიოტიკების პროგრამა შექმნილია შემდეგი სპეციფიკური კრიტერიუმების გათვალისწინებით:
- დაავადების ფორმა;
- პათოგენის ტიპი და პრეპარატის ანტიმიკრობული მოქმედება;
- პრეპარატის შეღწევადობის უნარი პროსტატის ქსოვილში;
- არ არსებობს უკუჩვენებები პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებით;
- პრეპარატის მიღების მეთოდი;
- შესაძლო გვერდითი მოვლენები
ქრონიკული და მწვავე პროსტატიტის მკურნალობის ეფექტურობის ინდიკატორების მიხედვით, არსებობს ანტიბაქტერიული აგენტების სამი ძირითადი ჯგუფი:
- ფტორქინოლონები. ამ ჯგუფის პრეპარატებს აქვთ მოქმედების ფართო სპექტრი და აქვთ პროსტატის ჯირკვლის ქსოვილებში მაღალი კონცენტრაციის დაგროვების უნარი; ამავდროულად, არ არის განვითარებული პათოგენური ბაქტერიების წინააღმდეგობა აქტიური ნივთიერების მიმართ. ფტორქინოლონების „მინუსი" მდგომარეობს მათ შესაძლო ნეგატიურ ზემოქმედებაში ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე და პაციენტებში ალერგიული რეაქციების ალბათობას.
- ტეტრაციკლინები. ეს პრეპარატები ყველაზე ეფექტურია ატიპიური პათოგენების წინააღმდეგ, მაგრამ არ არის საკმარისად აქტიური Escherichia coli-სა და სტაფილოკოკების წინააღმდეგ ბრძოლაში და სრულიად არაეფექტურია Pseudomonas aeruginosa-ს წინააღმდეგ.
- მაკროლიდები. მაკროლიდური ჯგუფის პრეპარატები ადვილად აღწევს და აქტიურად გროვდება ჯირკვლის ქსოვილებში, თუმცა, როგორც დაბალი ტოქსიკური და ეფექტურია გრამდადებითი ბაქტერიების განადგურებაში, ისინი არაეფექტურია გრამუარყოფითი ბაქტერიების ჩახშობაში.
გამოწერილი ანტიბაქტერიული პრეპარატების მიღების პირველ დღეებში პროსტატიტის დიაგნოზის მქონე პაციენტი რეგულარულად უნდა ეწვიოს ექიმს. ასეთი ღონისძიება აუცილებელია უროლოგისთვის, რათა თვალყური ადევნოს ანტიბიოტიკების ეფექტურობას. თუ სამი დღის მკურნალობის შემდეგ სპეციალისტი ვერ შეამჩნევს პაციენტის მდგომარეობის თვალსაჩინო გაუმჯობესებას, ის ცვლის ძირითად პრეპარატს. ანტიბიოტიკების დანიშვნისას ექიმმა უნდა გაითვალისწინოს პაციენტის გამოცდილება მსგავსი პრეპარატების მიღების შესახებ, რათა გამოირიცხოს იმავე ჯგუფის წამლის ხელახალი დანიშვნა.
ანტიბაქტერიული და ტკივილგამაყუჩებლების გარდა, პროსტატიტის მქონე პაციენტს შეიძლება დაენიშნოს ჰორმონოთერაპია და (ან) ალფა-ბლოკერების მიღება:
- ჰორმონოთერაპია. პროსტატის მდგომარეობა და ფუნქციები პირდაპირ დამოკიდებულია მამაკაცის ორგანიზმში ანდროგენებისა და ესტროგენების რაოდენობაზე. პროსტატიტის სამკურნალოდ ჰორმონალური პრეპარატების გამოყენება საშუალებას გაძლევთ გადაიტანოთ „ქალი" და „მამრობითი" ჰორმონების ბალანსი მოცემული მიმართულებით. ვინაიდან ასეთი პრეპარატები ხელს უწყობენ პროსტატის ჯირკვლის ქსოვილის შემცირებას, შეგვიძლია ვისაუბროთ ანტიანდროგენების არაპირდაპირ როლზე პროსტატიტის მქონე პაციენტის გამოჯანმრთელებაში.
- ალფა ბლოკატორები. ასეთი სახსრების მიღება ეხება პათოგენეტიკური თერაპიის მეთოდს; მისი მიზანია პროსტატის ანთების ზოგადი სიმპტომების შემსუბუქება. განსაკუთრებით ეფექტურია ალფა-ბლოკატორების გამოყენება შარდვის პრობლემების დროს. სფინქტერის, შარდსაწვეთის კედლების, შარდის ბუშტის გლუვი კუნთების, ისევე როგორც თავად პროსტატის ჯირკვლის სპაზმების მოცილების წყალობით, პროსტატის სეკრეციის სტაგნაცია ან საპირისპირო რეფლუქსი აცილებულია და ანთებითი ორგანოს შეშუპება იხსნება.
მედიკამენტების გამოყენების მიზნისა და სპეციფიკის მიუხედავად, ნებისმიერი წამლის მიღება უნდა განხორციელდეს მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით და მისი კონტროლის ქვეშ. თვითმკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების გართულება ან შემდგომი თერაპია არაეფექტური გახადოს კლინიკაში.
იმუნოკორექტირება წარმატებული მკურნალობის გასაღებია
ქრონიკული ან მწვავე პროსტატიტის სამკურნალო პროცედურების მთელ კომპლექსს აუცილებლად უნდა ახლდეს იმუნოკორექტირებელი ღონისძიებები (რეგულარული ვიზიტი იმუნოლოგთან, ცხოვრების წესის ნორმალიზება, ვიტამინების მიღება, იმუნომოდულატორები და ა. შ. ). სხეულის მაღალი იმუნური სტატუსი ხელს უწყობს პაციენტის სწრაფ გამოჯანმრთელებას ან დაავადების ქრონიკული ფორმის რემისიის ფაზის გახანგრძლივებას.
დაავადების დამახასიათებელი სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში სპეციალისტთან დროული ვიზიტი, პროსტატიტის დიაგნოზის დროს სამედიცინო რეკომენდაციების მკაცრი დაცვა, არსებული დაავადების რეციდივის პრევენცია და თვითმკურნალობის კატეგორიული უარი პროფესიული ჩარევის სასარგებლოდ. უროლოგი საშუალებას მოგცემთ თავიდან აიცილოთ ხანგრძლივი მკურნალობა და სერიოზული ავადმყოფობის არასასურველი შედეგები.